Na regen komt zonneschijn

Als we vanuit de Halong Bay weer terug zijn in het hostel nemen we een lekkere warme douche en nemen we afscheid van Suus. Misschien komen we elkaar nog ergens tegen maar voor nu gaat ze alleen verder. Wij bespreken een nachtbus voor de volgende nacht en blijven dus nog een dagje in Hanoi. 

Dag 29: We slapen maar lekker uit want het wordt waarschijnlijk al lastig om de dag te vullen. We pakken onze tassen in en checken uit. Een rondje door de stad maar weer. Gelukkig is het weer eindelijk eens goed, lekker zonnig en warm. We pakken een terrasje en gaan dan maar op zoek naar souvenirs ofzo. Je moet wat. Uiteindelijk gaat de tijd sneller dan gedacht en voor we het weten is het half 6 en moeten we nog even snel ergens wat eten. In het hostel pakken wachten we op de bus. Met een volgepropt klein busje worden we naar de slaapbus gebracht. Dit wordt een lange nacht..

Dag 30: Na een lange en hobbelige rit, waarbij er van slapen niet veel gekomen is, worden we afgezet in Dong Hoi. De buschauffeur dacht eerst deze stop even over te slaan maar dat leek ons een heel slecht plan, want de slaapplaats was al geboekt. Met een taxi rijden we naar de Homestay die we geboekt hadden. De taxichauffeur moest onderweg nog wel even vragen waar het precies was. De Homestay was ook gloednieuw en dus nog niet bekend bij de chauffeur. We waren er vroeg en de kamer was dus ook nog niet klaar. Na een ontbijtje pakken we wat spulletjes bij elkaar, huren een brommer en touren we richting Phong Nha. Het weertje is top en het eindje tuffen is dus alleen maar leuk. We komen aan bij Phong Nha en rijden door tot de weg dood loopt.  We gaan terug en zien dat aan het begin van de weg een tourist information punt zit. Ik loop heen en zie dat hier de entree voor een aantal grotten is, je moet er met een bootje naar toe. De ingang van de ene grot waar wij nu net heen willen zit hier niet. We vragen de weg en rijden verder tot de brommer ineens stopt. De meter van de tankinhoud doet het niet en het zou dus wel eens kunnen dat de tank leeg is. Gelukkig zijn we net een klein stukje het dorpje uit en kunnen we dus nog lopend terug naar de pomp om te tanken. En jahoor na de tankbeurt rijden we weer. De Paradise Cave is nog wel een stukje verder, maar we hebben het gevonden. We moeten nog een eindje omhoog lopen maar de grot is het meer dan waard. De grot is pas in 2005 ontdekt en zo'n 31km groot. Deze grot is, in tegenstelling tot die in de Halong Bay, niet heel druk bezocht en zonder discolichten. Echt prachtig! Op de weg terug rijden we langs de Dark Cave. Van andere backbackers hadden we gehoord dat de tour daar doorheen heel gaaf moest zijn. Dus na een lunch trekken we onze zwemkleding aan om in een zipline tuigje te worden gehezen. Een zwemvest en helm maken de outfit compleet.  Vanaf een toren aan de kant van het water vliegen we via de zipline naar de andere kant. Het tuigje mag daar af en zwemmend gaan we de grot in. Het lampje op de helm moet aan om nog iets van zicht te hebben, want het is natuurlijk wel de Dark Cave. Door de smalle paadjes komen we uiteindelijk bij een glibberig moddergedeelte van de grot. Het is glad en dus houdt niemand zijn zwemkleding schoon en zitten we allemaal van top tot teen onder de modder. We spoelen het uit in het water en zwemmen een stukje heen en weer in de grot. Met een Kajak peddelen we terug naar het beginpunt. Eenmaal opgedroogd en aangekleed brommen we terug richting Dong Hoi. We eten wat in het dorpje en rijden terug naar de Homestay. De was moet weer nodig gedaan worden en de dametjes van de Homestay zijn de beroertste niet. Tegen een kleine vergoeding is onze was de volgende dag wel klaar. 

Dag 31: Alweer een maandje van huis en, hoewel we iedereen thuis wel een beetje beginnen te missen, verveelt het reizen nog steeds niet. Vandaag kunnen we weer wat van onze lijst afstrepen, de Vinh Moc tunnels. Tunnels waarin het hele dorp zich schuil hield tijdens de oorlog met Amerika. Het idee om op de brommer te gaan valt letterlijk in het water.  Het regent. De tours zijn al vertrokken en zelf een auto huren is duurder als een taxi heen en weer. Het wordt dus het laatste en voor veel te veel geld (voor vietnamese begrippen) rijden we met de taxi naar Vinh Moc. De tunnels maken indruk en na de tunnels willen we eigenlijk nog naar een  begraafplaats van oorlogsslachtoffers, maar dat is volgens de chauffeur niet helemaal de bedoeling. Hij belt de Homestay voor een vertaling en uiteindelijk wordt het duidelijk dat het nog wel een stukje omrijden is en dat onze afgesproken prijs een kilometer limiet had. We gaan dus terug naar Dong Hoi en proberen zo snel mogelijk vervoer te regelen naar Hoi An. Vanavond gaat niet lukken, dus morgenochtend vroeg. We mogen gratis met de brommer langs het treinstation om kaartjes te kopen. Hoi An heeft geen treinstation dus moeten we via Danang. 

Dag 32: De trein vertrekt om 7:40 uur. We staan om 6 uur op en zoeken een van de dames om te vragen of onze was dan nu toch wel klaar is. Met onze frisgewassen kleertjes in de tas staan we even later te wachten op ons ontbijtje. Voor het gemak hebben we het ingepakt gekregen zodat we het mee kunnen nemen. De taxi staat voor de deur en brengt ons naar het station. We eten ons ontbijtje en wachten op de trein. De treinreis is een attractie op zich, het rijdt dwars door het prachtige landschap van Vietnam. Rond een uurtje of 1 komen we aan in het regenachtige Danang. We worden benaderd door een illegale taxichauffeur en spreken uiteindelijk een mooie prijs af. In sneltreinvaart rijden we langs de uitgestorven resorts langs de kust en worden we afgezet bij onze homestay in Hoi An. Door de regen lopen we richting het oude centrum. Het is hier vast super gezellig als het weer wat beter is. Hoi An staat bekend op het lekkere eten en maatkleding en dat is wat we hier doen. Eten eten en nog eens eten en kleding op maat laten maken, Rene een pak en ik een jumpsuit. 

Dag 33: Suus is ook in Hoi An en ook al is het een klein dorpje gister zijn we elkaar niet tegen gekomen. Vandaag spreken we wat af en met een koppeltje van 8 lopen we uiteindelijk gezellig door de regen. We eten wat, we drinken wat, drinken nog meer voor nog minder en eten het lekkerste Vietnamese eten dat er bestaat op de lokale markt. We halen onze maatkleding op en drinken nog meer en Suus en ik gaan dan uiteindelijk in de fout door carpaccio te bestellen. Dat kan alleen maar tegenvallen. En oke het kon slechter, maar we weten wel beter.. De toetjes die daarvoor naar ons staarden slaan we toch maar over en dan gaan we richting de Homestay. 

Dag 34: We hebben een vlucht geboekt voor vanmiddag. We zijn de regen zat en willen zsm naar de zon. Vanuit Danang vliegen we naar Ho Chi Minh,  maar niet voordat we in Hoi An naar het theehuis zijn gegaan. Hier hebben ze de lekkerste koffie en thee. Je drinkt het in stilte wat het een bijzondere ervaring maakt. Tegen het personeel hoef je ook niets te zeggen, ze zijn allemaal doof of slechthorend en we communiceren dmv bordjes met beschrijvingen. Rond lunchtijd hebben we afgesproken met Suus en Linzy bij de markt. Nog even van het heerlijke eten genieten en dan op naar Ho Chi Minh. Eenmaal daar krijgen we ook meteen een bak water op ons dak. Om te schuilen eten we dan maar bij een Mexicaans restaurant. Na het eten is het droog en hebben we ons guesthouse snel gevonden. 

Dag 35: Dit moet een zondag zijn, eindelijk het weer waar we naar uit keken. De beste verse fruitshakes om de hoek van het guesthouse en gezelligheid in het park, waar mensen spelletjes speelden en heerlijk aan het jammen waren. Na een tijdje rond te hebben gelopen door de stad gaan we naar het Oorlogsmuseum. Best indrukwekkend om te zien, de gruweldaden van de Amerikanen laten nog steeds hun sporen achter. Het gebruik van chemische wapens (vooral agent orange) hebben ervoor gezorgd dat ook tweede en derde generaties gevolgen ondervinden van de oorlog.  Een hoop mensen hebben zware fysieke handicaps of missen een arm of een been doordat ze op een ontontplofte bom zijn gestapt. Na het museum zijn we toe aan iets vrolijks en gaan we bier drinken. Veel voor weinig. We zitten zo lekker dat we er ook maar gaan eten en na een uurtje of 6 bij hetzelfde café gaan we.

Dag 36: De vijfde week is volgemaakt en de ochtend in Ho Chi Minh begint weer heerlijk zonnig. Het fruitsapje als ontbijt bevalt goed en een lekker broodje erna maakt het helemaal af. We informeren bij verschillende kantoortjes voor een busticket naar Chau Doc en boeken het uiteindelijk bij ons guesthouse. We maken er een beetje een shopdagje van in de Benh Than market en omgeving.