De dagen gaan snel!

Jajaja ik heb jullie inderdaad te lang laten wachten op een nieuw verslag. Daarom trakteer ik jullie nu op een dubbele dosis. Het laatste weekje is inmiddels ingegaan. Maar met schrijven zat ik nog in Luang Prabang. Waar het nog steeds regende..

Het werd ook niet veel droger, we zijn ergens wat gaan eten en zijn de arme verkopers op de nachtmarkt snel gepasseerd. Hun spulletjes dreven nog net niet weg. We halen loempia's en biertjes en brengen de avond verder door op de kamer.

Dag 61: Het zeikt nog steeds van de lucht en de temperatuur laat ons vandaag helemaal in de steek, 15 graden slechts. Het plan om vandaag naar de waterval te gaan stellen we maar uit en we besluiten nog een nachtje extra in Luang Prabang te blijven en pas dinsdag naar Luang Namtha te gaan. Eind van de ochtend lopen we het centrum in om bustickets te regelen. Daarna bezoeken we maar een aantal van de tempels die deze Unesco stad rijk is. Na een tijdje zijn we het geslenter door de stad zat en strijken we neer in een soort van leescafe, waar we de rest van de dag doorbrengen. Lekker lezen en thee drinken. Het cafeetje bleek ook een filmhuis. Om 19:00 uur begon er een film, dus we bestelden wat eten en bleven nog maar even zitten.

Dag 62: Vandaag stond iets op de planning wat we na afloop nooit meer zouden vergeten,  een dagje mahout training. We werden om 9 uur opgehaald en een half uurtje later stonden we tussen de olifanten. We kregen een uitleg over het project en over het trainen van een olifant.  Elke olifant heeft haar eigen mahout (trainer/verzorger), samen met hen maakten we eerst èèn voor èèn een kort ritje om te oefenen. Paipai oftewel vooruit. Daarna gingen we met ze tweeën een langer ritje maken waarbij we met de olifant door het water gingen. Bij terugkomst voeren we de olifanten dankbaar een trosje bananen, waarna we de olifanten gingen wassen in de rivier. Allemaal ons eigen olifant, als een echte mahout, maar toch niet helemaal alleen want de mahout ging mee, olifanten laten zich namelijk niet zomaar sturen. Het beetje nat dat we zouden worden werd voor mij gewoonweg doorweekt omdat mijn olifant lekker wat water over zichzelf en mij heen spoot met haar slurf. Regent het een dagje niet ben je alsnog doorweekt.  Gelukkig had ik droge kleding mee. Na de lunch gingen we met een bootje naar de overkant waar het baby olifantje en zijn moeder verbleven. Alle andere olifanten werden door de mahouts de jungle in gebracht. We brengen vervolgens nog een bezoek aan de waterval vlakbij en worden daarna weer terug gebracht naar ons guesthouse. Dit was echt een super dag, wat een bijzondere ervaring! 

Dag 63: Het weer is beter vandaag en dat komt goed uit want dit is de laatste kans om naar de kuang si waterval te gaan. We huren een brommer en toeren door de bergen die kant op, de weg is in vergelijking met die in Vang Vieng top en dat rijdt toch een stuk lekkerder. De waterval is adembenemend mooi. Het water is zo blauw dat je bijna zou denken dat je naar een tropisch zwembad aan het kijken bent. We wandelen helemaal tot de top, het weer is ons nog even te koud om ook in het helblauwe water te gaan zwemmen. Vanaf de top is er een bordje dat ons wijst op een cave en waterspring, maar even kijken dan. De 3 kilometer lange wandeling levert niet de gehoopte bestemming op, de waterspring is een klein meertje en de cave vind ik maar benauwend. We lopen terug. Halen een lekker fruitshakie en stappen weer op de brommer.  Deze weg kan ik ook wel aan dus ga ik wat kilometers sturen. We hebben eindelijk weer eens erg lekker bij een restaurantje genaamd joy's en nemen een biertje mee voor op de kamer. De ravage daar moet weer in onze backpacks zien te passen. Het lukt ons weer. En mijn slimme idee om mijn natte kleren van het olifanten wassen aan een hanger aan de ventilator te hangen heeft gewerkt. De kleertjes kunnen droog en wel de tas in.

Dag 64: Half 7 is wel weer even vroeg op staan. Ik ga nog even op de brommer naar de Franse bakker om broodjes te halen en breng de brommer terug. We krijgen nog een lekker ontbijtje van het guesthouse en dan is onze pickup daar. Bij het busstation moeten we wel nog weer even (anderhalf uur) wachten tot we uiteindelijk op weg zijn naar Luang Namtha. De weg is bochtig, hobbelig en er zijn her en der werkzaamheden die het doorrijden belemmeren, dit zijn de langste 300 kilometer ooit! Halverwege werd de weg gelukkig ietsje beter en zijn we rond 8 uur in ons hotel in Namtha. Voor een nachtje. 

Dag 65: Wakker worden, spullen weer mee, uitchecken en een stukje lopen naar het busstation. Kaartje kopen en voor de verandering een keertje meteen vertrekken. De prachtige rit door de bergen brengt ons in anderhalf uur naar Muang Sing. We zoeken een accommodatie, een restaurant om eindelijk weer wat fatsoenlijks te eten en gaan daarna de touroperators langs om te kijken voor een trekking in de omgeving. Twee Spanjaarden die in hetzelfde busje zaten wilden ook een trekking doen en uiteindelijk hebben we er èèn met zijn vieren geboekt. Dat scheelde ook weer iets in de kosten. In Muang Sing zelf is verder niet heel veel. We huren maar even een brommer om tijd te verdrijven en tuffen tot aan de grens met China en langs verschillende dorpjes. 

Dag 66: Opstaan, spullen pakken, uitchecken en richting de touroffice. Onze backpacks kunnen we daar in een opgesloten ruimte achterlaten en we lopen vervolgens nog even langs een restaurantje voor een ontbijtje. De tour begint met een stukje in de tuktuk, al me warme kleding aan want het is slechts 4 graden. We komen aan in een Tai lu tribe dorpje en lopen vanaf daar over de bananenkwekerij naar een Akha tribe dorpje, waar we nog een gids ophalen. De vele kinderen in het dorp zijn maar al te nieuwsgierig en voor het eerst sinds China voel ik me weer eens aangestaard. Vanuit het dorp lopen we de jungle in. Het gaat steil bergopwaarts en vervolgens weer steil naar beneden. Het is een trekking van 8 uur. De temperatuur is inmiddels gestegen naar 20 graden, de truien zijn uit en de blaren staan op mijn hielen. Het is zwaar, maar ook prachtig. Eind van de middag komen we aan in een Akha tribe dorpje midden in de bergen. Hier gaan we de nacht doorbrengen, in een houten hutje, op een matje op de vloer, 4 graden buiten. Terug in de tijd. Dit is nog eens met je neus op de feiten worden gedrukt. Die mensen weten niet beter en wij zijn eigenlijk gewoon een stel verwende westerlingen die vragen waar de wc is. Na het eten krijgen we een traditionele massage en die had ik wel nodig om dag 2 door te komen. Daarna is het bedtijd, maar niet voordat we hebben genoten van de mooiste sterrenhemel die ik ooit heb gezien. 

Dag 67: Met de kou viel het mee, het deken en het vuurtje hielden ons goed warm. Het slapen op een matje op de grond is toch even wat anders, maar we zijn er weer. Na een rijst met ei ontbijtje gaan we weer aan de wandel. Het regent een beetje en dat maakt het pad lekker glibberig. Gelukkig gaan we vandaag meer naar beneden als omhoog en net op het moment als we een beetje klaar zijn met het wandelen verteld de gids dat we vanaf het dorpje verderop terug rijden met de tuktuk. Dat was een kortere tweede dag als gedacht,  maar dat was deels bewust omdat de Spanjaarden dezelfde dag nog terug moesten naar Luang Namtha. Wij deden dat ook maar, en zijn diezelfde middag ook nog doorgereisd naar Huay Xai.

Dag 68: Na een nachtje in Huay Xai gaan we verder naar Thailand. Het is nog een hele klus om een tuktuk chauffeur uit te leggen dat we naar het internationale busstation moeten en dat we nog langs een Atm moeten om wat geld te halen,  maar het is gelukt. Niet veel later zitten we in de bus en staan er weer 2 nieuwe stempels in ons paspoort. We stappen uit in Chiang Rai en gaan naar het hotel dat we de vorige dag hadden geboekt. We laten ons naar het centrum brengen en na een lunch bezoeken we een van de tempels die de stad rijk is en een kleine versmarkt. Eind van de middag komen we op een straat waarin een grote markt wordt opgebouwd. We lopen door een keukenhofachtige bloementuin en drinken ons eerste Chang biertje. De markt is inmiddels helemaal opgebouwd en is vol met eetkraampjes. We halen verschillende kleine hapjes voor bijna niks, genieten op het plein van een gezellige dansavond en doen zelfs nog een dansje mee tussen de locals. Rene laat zijn nek en schouders even los masseren op Thaise wijze en er wordt in de bloementuin nog een concertje weggeven door een bekende Thaise zanger. Daarna halen we nog even een biertje en gaan we terug naar het hotel.

Dag 69: Chiang Rai was een feestje en belooft wat voor de rest van Thailand. We gaan er snel achterkomen want vandaag reizen we alweer verder naar Chiang Mai. Bij het busstation komen we er snel achter dat het het hier wel even anders is dan in Laos. Een kaartje kopen en op de eerstvolgende bus stappen gaat niet, die zit vol. Sterker nog de komende 3 bussen zitten vol en dus moeten we 2,5 uur wachten voordat we weg kunnen. Eenmaal in de bus is het ongeveer 3 uurtjes naar Chiang Mai en als we daar aankomen nemen we de taxi naar het hotel. 'S avonds verkennen we de sunday walkingstreet, vergeleken bij de super ervaring die we hadden in Chiang Rai is dit wel even anders. Minder eetkraampjes, meer souvernirs en meer, veel meer toeristen.  
Dag 70: We slapen uit, ontbijten en chillen even bij het zwembad. Daarna huren we een brommer en toeren we rond door de stad, die na de stadjes in Laos ineens inmens groot aanvoelt. We lunchen met de Noord Thaise specialiteit Kao Soy en rijden de berg op om van het uitzicht over de stad te genieten en een tempel te bezoeken. Omdat we nog niet genoeg markten hebben gezien gaan we 's avonds naar de night bazar. Daar drinken we een biertje onder het genot van de muziek van een zangertje.

Dag 71: Veel mensen die naar Thailand gaan zie je op de foto met een tijger en dat lijkt mij ook wel heel gaaf. Na verschillende verhalen leek de tiger kingdom de beste optie. Met de brommer reden we er heen en kozen we om bij de kleintjes en bij de grote tijgers de verblijven in te gaan. Fotograaf erbij dan hoef je in die korte tijd dat je er binnen bent zelf nergens meer aan te denken. Het was een ervaring met een dubbel gevoel. Het is heel gaaf om zo dicht bij zo'n prachtig dier te zijn en het te kunnen aaien, maar het is natuurlijk ook heel fout, want zo'n wild dier hoort er niet aan gewend te zijn dat er dagelijks mensen om hem heen staan. Van jongs af aan wordt het die beesten aangeleerd om met mensen te poseren voor een foto. Ach we hebben het weer meegemaakt. Achter de tiger kingdom is een Longneck Karen tribe village, een dorpje waarin mensen de gewoonte hebben hun nek op te rekken met ringen. Een oude traditie die bijna niet meer bestaat. Wij hadden ons gelukkig ingelezen over deze stam en de dorpen. Veel stamleden dragen de ringen niet meer vrijwillig en sommigen worden zelfs door de Thaise regering in de dorpjes gehouden voor het toerisme. Dat leek er in dit dorpje ook verdacht veel op toen we zagen dat er een entreeticket à 500 baht gekocht moest worden. Meteen haakten we af om verder te gaan. Dit is een dierentuin met mensen in plaats van een traditioneel dorpje. 

Dag 72: Vandaag gaan we richting Pai. Dus na de gebruikelijke ochtendrituelen zitten we eind van de ochtend in het busje naar het relaxte Pai. De rit er naartoe is prachtig, door de bergen en enorm bochtig (267 volgens het internet). In Pai aangekomen gaan we naar het bungalow resortje en Rene gaat dan even op bed liggen in de hoop dat zijn hoofdpijn, die al een aantal dagen voortduurde,  wegtrekt. Ik chill lekker in de hangmat op t balkon en loop na een tijdje richting het dorp om een scooter te gaan huren en Rene daar later mee op te pikken. Ik ben nog maar net onderweg of ik krijg een lift aangeboden van een toerist met een scooter. Sure, why not 1,5 kilometer is niet ver maar toch. De jongen blijkt ook een Nederlander en we raken gezellig aan de praat. Hij verblijft op hetzelfde resort als wij en als ik ook een scooter heb gehuurd rijden we samen weer die kant op. Met Rene rij ik later weer terug om wat te gaan eten en lopen we over, jaja waar heb je em niet, de markt. 

Dag 73: Jaaa we gaan weer toeren met de scooter. Een vrijer gevoel kan je toch niet hebben hier hoor, heerlijk. Na een ontbijtje rijden we naar de hotsprings, het is nog niet heel warm buiten dus lekker badderen in de natuurlijke warmwaterbronnen is top. De middag wordt besteed aan de zoektocht naar watervallen die we uiteindelijk niet vinden, uitzoeken of we kunnen raften de dag erna wat we dan toch besluiten niet te doen en zonsondergang bij de Pai canyon, wat wel de moeite waard was. 

Dag 74: De maaltijd van de vorige avond is door mijn lijf voor de volle 100% geweigerd en de nacht is op zijn zachtst gezegd ellendig. Ik ben blij dat het toilet dichtbij zit. Als ik rond de middag helemaal, maar dan ook helemaal leeg ben lijkt het ergste gevoel te verdwijnen. De ors-oplossing die ik vanaf nu neem blijft binnen en eind van de middag durf ik zelf een banaan te eten. Rene heeft die 's ochtends voor me gehaald. Hij gaat nu met onze Nederlandse buurman op pad, waardoor hij vandaag de watervallen wel vind. Als hij in zijn eentje verder gaat de bergen in raakt de benzine op en besluit ie het risico niet te nemen naar de top te rijden. Op de weg naar beneden stuiterd hij door een gat in de weg en houdt de brommer het voor gezien. Bij een restaurantje bellen ze de verhuurservice voor hem en komen ze die kant op. De brommer konden ze niet maken en dus krijgt hij een nieuwe. Ik kijk intussen uit verveling en narigheid gtst shorties terug. Deze dag vergeten we niet meer hoor!

Dag 75: Ik voel me gelukkig weer een stuk beter en dus kunnen we vandaag gewoon terug naar Chiang Mai. Vanuit daar hopen we meteen naar Sukothai te gaan en dat lukt ook allemaal prima. 'S avonds liggen we heerlijk in onze mooie bungalow in Sukothai. 

Dag 76: Sukothai heeft een historisch park met tempeloverblijfselen uit de Khmer tijd. Ankor in het klein.  Dat het zo klein was hadden we denk ook niet verwacht, na anderhalf uur hadden we het wel weer gehad. Morgen zijn we weer weg hier en we gaan uitzoeken hoe we zo snel mogelijk op een eiland kunnen liggen. Het blijkt een hersenkrakende puzzel, hadden we maar niet naar Sukothai gegaan,  dan konden we gewoon vliegen vanaf Chiang Mai. Het enige wat we nu kunnen doen is naar Bangkok en vanaf daar verder.

Dag 77: Ja gaan we weer,  opstaan, douchen, ontbijten, tas inpakken en uitchecken. Met de tuktuk naar het busstation en op naar Bangkok. In Bangkok pakken we de taxi naar het guesthouse. We lopen door de drukke maar gezellige straat en gaan dan naar een Pad thai restaurant dat we in de lonely planet hebben gezien. Eenmaal daar aangekomen blijkt de maandag weer toe te slaan: dicht. Uiteindelijk gaan we bij een lokaal restaurantje zitten en kiezen ouderwets onze gerechten van een fotowand. Daarna lopen we over de backpackersstraat Khao San, waar het intens druk is en de aanbiedingen voor pingpongshows je om de oren vliegen.

Dag 78-79: Bangkok sightseeing met de boot en shoppen. Nouja sightseeing. . we hebben 1 tempel uitgekozen, want na drie maanden Azië kunnen we nu echt even geen tempels meer zien eigenlijk. Maar Wat Po is prachtig! De skytrain die een attractie in Bangkok wordt genoemd op TripAdvisor is gewoon een bovengrondse metro en dus niet echt een attractie te noemen. Waar we ermee naar toe gaan is wel een enorme attractie in de hoofdstad: de shoppingmalls. We kijken ons ogen uit maar kopen toch amper iets. De leukste aankopen doen we 's avonds op Khao San road. Daarna is het tijd om de drukte van de stad achter ons te laten en pakken we de bus naar Chumpon, waar we de volgende ochtend op de ferry naar het prachtige eiland Koh Tao gaan.

Dag 80 t/m 82: We verblijven in een appartement aan de Hinwong Bay, geen strand, maar wel de ultieme plek om te snorkelen. Na de groep van 16 Russen zijn we uiteindelijk ingecheckt en duiken we de zee in om te snorkelen. Het gaat echter nog niet van harte en ik ben er snel klaar mee. Op naar het strand om te relaxen. Bij het strand van Sairee is ook wat meer leven, hier huren we ook een brommer om de komende dagen rond het eilandje te toeren. Twee dagen ziet onze dag er redelijk hetzelfde uit: uitslapen, snorkelen in de baai, op de brommer richting een strandje of mooi uitkijkpunt en zonsondergang weer op het strand. Hapje eten biertje halen en op de brommer de uitdagende weg weer terug naar het appartement. 

Dag 83 t/m 85: We pakken onze spullen weer, checken uit en laten ons naar de pier brengen. We stappen weer op de superdeluxe catamaran ferry die ons in een uurtje naar Koh Phangan brengt. Daar worden we opgehaald door de taxiservice van het resort. We genieten van een welkomstdrankje, checken in en doen niks meer dan relaxen, eten en drinken op het prachtige resort. We kleuren lekker bij, drinken cocktails in de happy hour en vieren de volle maan op het bekendste feest van Thailand;  de fullmoon party. Niet helemaal ons ding maar wel super tof om mee te hebben gemaakt. Als de buckets me teveel worden gaan we terug naar het resort. De volgende ochtend staan we zonder al te grote kater op om te ontbijten, uit te checken en naar de pier te gaan. We kunnen net voor de drukte een kaartje bemachtigen naar Donsak om vanuit daar met een minibus naar het National Park Khao Sok te gaan. Rond 18 uur zijn we daar en checken we in bij een bungalow resortje en boeken we een tour door het park voor de komende 2 dagen.

Dag 86: Om 9 uur worden we opgehaald en moeten we nog anderhalf uur rijden naar de andere kant van het park. We stappen op de boot en varen naar een drijvend hutjes parkje waar we een hutje krijgen en lunchen. 'S middags doen we een trekking door de jungle en door een grot. In de grot zien we een hoop vleermuizen, wat enge spinnen en een kikker. Na de trekking hebben we vrije tijd en diner, daarna doen we nog een nachtelijk boottripje waarbjj we niet meer zien dan een uil.

Dag 87: Nog voor het ontbijt doen we een boottochtje en zien ook nu niet veel wildlife, ja wat vogels en als je heel goed keek 1 of 2 gibbons. De oerwoud geluiden waren wel heel mooi om te horen. Terug bij de hutjes hebben we weer even vrije tijd, daarna pakken we onze spullen en varen we naar een plek waar we weer een jungletrekking gaan doen. Gelukkig niet zo zwaar als in Laos. We hiken naar een grot (ja alweer, kan geen grot meer zien) en via dezelfde weg weer terug om vervolgens te lunchen en weer terug te gaan naar de pier. Eenmaal terug chillen we lekker bij onze bungalow en 's avonds raken we gezellig aan de praat met een Nederlands stel, onder het genot van een biertje uiteraard! 

Dag 88 Vandaag vertekken we naar onze bestemming voor de laatste paar dagen: Koh Phayam.